---

Stanisław Soszyński

Sosna

Przemień mnie Panie
w sosnę
niechaj wysoko wyrosnę
nad moją ludzką małość
Daj Panie rękę drwala
co ścina i
ocala drzewo
Przed śmiercią w próchnie
Przemień mnie Panie
w kartę
niech będę jak podarte
strzępy
miłosnej Pieśni
Ty Panie wiesz dlaczego
ta plama krwi
na śniegu
stworzenia co ufało
Przemień mnie Panie w sosnę
i zetnij
gdy wyrosnę
moje drewniane ciało

***

Wiersz nagrodzony
na Konkursie Jednego Wiersza
w Warszawie w 1981 roku.